هست چون قمری طناز و وقیح
هست چون طوطی غماز و نمیم.
خاقانی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 658 ).
آن خدایی که تو را بدبخت کردروی زشتت را وقیح و سخت کرد.
مولوی.
گر فسونی یاد داری از مسیح کو لب و دندان عیسی ای وقیح.
مولوی.
وقیح
/vaqih/
مترادف وقیح: بی ادب، بی چشم ورو، بی حیا، بی شرم، پررو، دریده، شوخ، گستاخ، هتاک
متضاد وقیح: کم رو، محجوب
برابر پارسی: بی شرم، بی آبرو، پررو، دریده، گستاخ
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
هست چون قمری طناز و وقیح
هست چون طوطی غماز و نمیم.
روی زشتت را وقیح و سخت کرد.
کو لب و دندان عیسی ای وقیح.
فرهنگ فارسی
(صفت ) بی شرم بی حیا پررو.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. زشت، ناپسند.
جدول کلمات
مترادف ها
شنیع، زشت، زننده، مخوف، ترسناک، مهیب، عنیف، وقیح، سهمگین
زشت، اشکار، انگشت نما، وقیح، برملا
وقیح
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
واژه وقیح کاملا پارسی است چون در عربی می شود صارخ و درترکی می شود یستررشله این واژه یعنی وقیح صد درصد پارسی است.
پررو . . . . دریده . . . . . بی ابرو . . . . . .
چشم دریده. [ چ َ / چ ِ دَ دَ/ دِ ] ( ن مف مرکب ) کنایه از بی شرم و بی حیا باشد. ( برهان ) . چشم شوخ و شوخ چشم و بی حیا. ( آنندراج ) . بی حیا وگستاخ و بی شرم و بی ادب. ( ناظم الاطباء ) :
شوخی نرگس نگر که پیش تو بشکفت
چشم دریده ادب نگاه ندارد.
حافظ ( از آنندراج ) .
شوخی نرگس نگر که پیش تو بشکفت
چشم دریده ادب نگاه ندارد.
حافظ ( از آنندراج ) .
مستهجن