دیکشنری
مترجم
بپرس
وقوف دار
دنبال کنید
لغت نامه دهخدا
وقوف دار. [ وُ] ( نف مرکب ) وقوف دارنده. باوقوف. اهل وقوف. مطلع.
فرهنگ فارسی
(صفت ) باوقوف
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید
+ عکس و لینک
بپرس
سوالت رو اینجا بپرس
همه سوال ها