وقهه

لغت نامه دهخدا

( وقهة ) وقهة. [ وَ هََ ] ( ع اِمص ) بندگی و فرمانبرداری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). طاعت. ( اقرب الموارد ). رجوع به وقه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس