وقف الحاق

[ویکی فقه] به افزودن « ها» ی سکت به آخر کلمه ، هنگام وقف ، وقف الحاق گفته می شود.
« الحاق » در لغت یعنی پیوست کردن چیزی به چیز دیگر، و در اصطلاح یعنی ملحق کردن «ها» ی سکت به آخر کلمه ای که بر آن وقف شده است تا حرکت حرف آخر و همچنین حرکت بنایی محفوظ بماند و وقف به سکون هم شده باشد.
موارد وقف الحاق
در موارد ذیل هنگام وقف، «ها» ی سکت به آخر کلمه ملحق می شود:۱. در «ما» ی استفهامیه که در حالت مجرور بودن، «الف» آن حذف می شود؛ مانند: مِمَّ (ممه) و عَمّ (عَمّه)؛۲. در ضمیر مفرد مذکر و مؤنث غایب منفصل که مبنی بر فتح هستند؛ مانند: هو (هوه) و هی (هیه)؛۳. در نون مشدّد از جمع مؤنث؛ مانند: علیهن؛ (علیهنه)؛۴. «یا» ی مشدّد که مبنی بر فتح باشد؛ مانند: علیَّ (عَلَیَّه).
ترجیح وقف به سکون
البته وقف به سکون و حفظ رسم الخط قرآن بهتر است؛ زیرا وقف به سکون کاربرد بیشتری دارد.