وقطان

لغت نامه دهخدا

وقطان. [ وِ ] ( ع ص ، اِ ) وِقاط. اِقاط. ج ِ وقیط. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به وقیط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس