وقتی از عشق حرف می زنیم از چه حرف می زنیم ( به انگلیسی: What We Talk About When We Talk About Love ) ( چاپ اول ۲۰ آوریل ۱۹۸۱ ) نام داستان کوتاهی از ریموند کارور که بر روی مجموعهٔ داستان کوتاهی از او نیز گذارده شد. «وقتی از عشق حرف می زنیم از چی حرف می زنیم یکی از بهترین داستان های کارور و عنوان یکی از مجموعه داستان های کوتاه اوست. »[ ۱]
• چرا نمی رقصید؟.
• عدسی چشم.
• حمام.
• وقتی از عشق حرف می زنیم از چی حرف می زنیم
• این همه آب و این قدر نزدیک خانه.
• صحبت جدی.
• آقای قهوه و آقای تعمیرکار.
• عمارت تابستانی.
• می توانستم کوچک ترین چیزها را ببینم.
• پاکت ها.
• آرامش.
• چیزهای کوچک.
• یک چیز دیگر.
• دروغ.
• چند تا جعبه.
این کتاب دومین کتاب مهم کارور است. چاپ اول آن در ۲۰ آوریل ۱۹۸۱ منتشر شد. این چاپ از زیر دست گوردون لیش گذشت و وی داستان های کوتاه آن را ویرایش اساسی کرد. [ ۲] بعضی از داستان ها تا یک سوم حجم اولیه شان کوتاه شده اند. برای نمونه داستان این همه آب و این قدر نزدیک به خانه از ۱۹ صفحه هفت صفحه کاهش پیدا می کند. کارور که بعدها نسبت به این ویرایش ها تغییر عقیده داد داستان هایی که صدمه ٔ زیادی در ویرایش دیده بود را مجدداً بازنویسی کرد و در مجموعه های دیگرش انتشار داد.
نام این مجموعه داستان از روی یکی از داستان های مجموعه انتخاب شده است. نام این داستان ابتدا «مبتدی ها» بود که پس از ویرایش کتاب به «وقتی از عشق حرف می زنیم از چه حرف می زنیم»[ ۳] تغییر پیدا کرد. نام این داستان را در زبان فارسی مترجمین مختلف با اندکی تفاوت ضبط کرده اند. نام هایی مانند:وقتی از عشق حرف می زنیم، از چه دم می زنیم[ ۴] ، وقتی از عشق حرف می زنیم، از چه می گوییم[ ۵] ، وقتی از عشق حرف می زنیم از چی حرف می زنیم[ ۶]
گوردون لیش[ ۷] که یکی از ویراستاران سرشناس آمریکایی است نقش به سزایی در کشف و معرفی کارور داشت و از این جهت کارور خود را مدیون او می دانست در ۱۵ ژوئیه ۱۹۷۰، در نامه ای به لیش، کارور می نویسد:«ممنونم رفیق بابت کمک های معرکه ات به داستان ها. . . . حالا احساس می کنم داستان ها درجه یک شده اند. »[ ۸] اما ده سال بعد که کارور دیگر نویسنده مشهوری شده بود بر سر ویرایش داستان های «وقتی از عشق حرف می زنیم. . . » اختلاف زیادی با لیش پیدا کرد. کارور در ۸ ژوئیه ۱۹۸۰ طی نامهٔ بسیار مفصلی که به لیش می نویسد ضمن آن که می خواهد جلوی چاپ کتاب با ویرایش های لیش گرفته شود نسبت به بسیاری از تغییرات لیش نیز ابراز نگرانی می کند او در بخشی از این نامه می نویسد:«همان طور که گفتم، به نظر من ویرایش، به ویژه نسخهٔ اولی، درخشان بود. داستان هایی که نمی توانم از آن ها به همان صورت که بودند بگذرم این ها هستند. مرکز اجتماعات[ ۹] ( اگر دلت می خواهد ) و حمام ( یک کار کوچک و خوب ) و دلم می خواهد مقدار بیش تری از زوج پیر، آنا و هنری گیتز، در وقتی از عشق حرف می زنیم از چه حرف می زنیم ( مبتدی ها ) بیاید. نمی خواهم آقای تعمیرکار ( کسی این جا نیست ) در شکل فعلی در کتاب بیاید. عنوان فاصله نباید به همه چیز به او چسبید تغییر یابد. . . »[ ۱۰] از نظر بعضی از منتقدین لیش نقش به سزایی در بهتر شدن آثار کارور داشته است. فرزانه طاهری در این باره می گوید:«لیش از طول و تفضیل و احساساتی گری زده است، به ویژه پیرنگ فرعی کشدار دربارهٔ زوج سالخورده ای که «حقیقتاً» عاشق هم اند. »[ ۱۱] اما مجید اسلامی معتقد است که لیش به کارور صدمه زده است او در این باره می گوی:«پایان «مبتدی ها» که توسط گوردن لیش قلع وقمع شده، فوق العاده است. پس از گفت وشنودی طولانی حالا هرب رفته دوش بگیرد و تری دارد گریه می کند و لورا دلداری اش می دهد و راوی توی تاریکی ایستاده کنار پنجره و بیرون را تماشا می کند. »[ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• چرا نمی رقصید؟.
• عدسی چشم.
• حمام.
• وقتی از عشق حرف می زنیم از چی حرف می زنیم
• این همه آب و این قدر نزدیک خانه.
• صحبت جدی.
• آقای قهوه و آقای تعمیرکار.
• عمارت تابستانی.
• می توانستم کوچک ترین چیزها را ببینم.
• پاکت ها.
• آرامش.
• چیزهای کوچک.
• یک چیز دیگر.
• دروغ.
• چند تا جعبه.
این کتاب دومین کتاب مهم کارور است. چاپ اول آن در ۲۰ آوریل ۱۹۸۱ منتشر شد. این چاپ از زیر دست گوردون لیش گذشت و وی داستان های کوتاه آن را ویرایش اساسی کرد. [ ۲] بعضی از داستان ها تا یک سوم حجم اولیه شان کوتاه شده اند. برای نمونه داستان این همه آب و این قدر نزدیک به خانه از ۱۹ صفحه هفت صفحه کاهش پیدا می کند. کارور که بعدها نسبت به این ویرایش ها تغییر عقیده داد داستان هایی که صدمه ٔ زیادی در ویرایش دیده بود را مجدداً بازنویسی کرد و در مجموعه های دیگرش انتشار داد.
نام این مجموعه داستان از روی یکی از داستان های مجموعه انتخاب شده است. نام این داستان ابتدا «مبتدی ها» بود که پس از ویرایش کتاب به «وقتی از عشق حرف می زنیم از چه حرف می زنیم»[ ۳] تغییر پیدا کرد. نام این داستان را در زبان فارسی مترجمین مختلف با اندکی تفاوت ضبط کرده اند. نام هایی مانند:وقتی از عشق حرف می زنیم، از چه دم می زنیم[ ۴] ، وقتی از عشق حرف می زنیم، از چه می گوییم[ ۵] ، وقتی از عشق حرف می زنیم از چی حرف می زنیم[ ۶]
گوردون لیش[ ۷] که یکی از ویراستاران سرشناس آمریکایی است نقش به سزایی در کشف و معرفی کارور داشت و از این جهت کارور خود را مدیون او می دانست در ۱۵ ژوئیه ۱۹۷۰، در نامه ای به لیش، کارور می نویسد:«ممنونم رفیق بابت کمک های معرکه ات به داستان ها. . . . حالا احساس می کنم داستان ها درجه یک شده اند. »[ ۸] اما ده سال بعد که کارور دیگر نویسنده مشهوری شده بود بر سر ویرایش داستان های «وقتی از عشق حرف می زنیم. . . » اختلاف زیادی با لیش پیدا کرد. کارور در ۸ ژوئیه ۱۹۸۰ طی نامهٔ بسیار مفصلی که به لیش می نویسد ضمن آن که می خواهد جلوی چاپ کتاب با ویرایش های لیش گرفته شود نسبت به بسیاری از تغییرات لیش نیز ابراز نگرانی می کند او در بخشی از این نامه می نویسد:«همان طور که گفتم، به نظر من ویرایش، به ویژه نسخهٔ اولی، درخشان بود. داستان هایی که نمی توانم از آن ها به همان صورت که بودند بگذرم این ها هستند. مرکز اجتماعات[ ۹] ( اگر دلت می خواهد ) و حمام ( یک کار کوچک و خوب ) و دلم می خواهد مقدار بیش تری از زوج پیر، آنا و هنری گیتز، در وقتی از عشق حرف می زنیم از چه حرف می زنیم ( مبتدی ها ) بیاید. نمی خواهم آقای تعمیرکار ( کسی این جا نیست ) در شکل فعلی در کتاب بیاید. عنوان فاصله نباید به همه چیز به او چسبید تغییر یابد. . . »[ ۱۰] از نظر بعضی از منتقدین لیش نقش به سزایی در بهتر شدن آثار کارور داشته است. فرزانه طاهری در این باره می گوید:«لیش از طول و تفضیل و احساساتی گری زده است، به ویژه پیرنگ فرعی کشدار دربارهٔ زوج سالخورده ای که «حقیقتاً» عاشق هم اند. »[ ۱۱] اما مجید اسلامی معتقد است که لیش به کارور صدمه زده است او در این باره می گوی:«پایان «مبتدی ها» که توسط گوردن لیش قلع وقمع شده، فوق العاده است. پس از گفت وشنودی طولانی حالا هرب رفته دوش بگیرد و تری دارد گریه می کند و لورا دلداری اش می دهد و راوی توی تاریکی ایستاده کنار پنجره و بیرون را تماشا می کند. »[ ۱۲]
