وقت شناسی سیاسی

[ویکی فقه] در انقلاب های عظیم، باید به شرائط و آمادگی ها توجه داشت، و با توجه به جوانب کار، آن چه برای اسلام مهم تر است، به آن اقدام کرد، و به افراد مشکوک، اعتماد نکرد.
پس از رحلت پیامبر عظیم الشان اسلام (صلی الله علیه و آله وسلّم) و پیش آمدن ماجرای سقیفه بنی ساعده و انتخاب ابوبکر، جمعی از بنی هاشم که در میانشان، عباس عموی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) نیز بود، همراه ابوسفیان، به حضور علی (علیه السّلام) آمدند و از آن حضرت درخواست کردند که به عنوان خلیفه رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) با او بیعت نمایند. حتی ابوسفیان افزود: «اگر اجازه دهی با سپاهی فراوان، پیاده و سواره از تو حمایت می کنیم!». امیرمؤمنان که سابقه سوء ابوسفیان را می دانست و شرائط را مساعد نمی دید در پاسخ آن ها سخنی فرمود که در نهج البلاغه در خطبه ۵ آمده است. نخست فرمود: ای مردم! امواج کوه پیکر فتنه ها را با کشتی های نجات درهم بشکنید، و به اختلاف و پراکندگی دامن نزنید. و در پایان فرمود: و مجتنی الثمرة لغیر وقت ایناعها کالزارع بغیر ارضه: «دست انداختن به میوه ای که هنوز نرسیده، مانند بذر پاشی در زمین شوره زار و نامساعد می باشد». امام علی (علیه السّلام) با این بیان، توجه داد که در انقلاب های عظیم، باید به شرائط و آمادگی ها توجه داشت، و با توجه به جوانب کار، آن چه برای اسلام مهم تر است، به آن اقدام کرد، و به افراد مشکوک، اعتماد نکرد.