[ویکی فقه] وقایع کربلا در تسلیة المجالس. کتاب تسلیة المجالس وزینة المجالس اثر سید محمد بن ابی طالب حسینی موسوی حائری کرکی (متوفای قرن دهم) می باشد.
نویسنده این کتاب از دانشوران گمنام قرن نهم و دهم است. از تاریخ ولادت و وفات او، اطلاع چندانی در دست نیست؛ اما در جایی از این کتاب، از زیارت مرقد شریف رسول خدا: در سال ۹۲۱ قمری یاد کرده است و در جای دیگر از همین اثر، از کتاب دیگرش به نام السجع النفیس فی محاورة الغلام (الدلام) و ابلیس یاد کرده که به گفته آقابزرگ تهرانی، این کتاب در سال ۹۵۵ قمری نگاشته شده است. بنابراین زمان نگارش تسلیة المجالس پس از سال ۹۵۵ قمری است.
نویسنده این کتاب از دانشوران گمنام قرن نهم و دهم است. از تاریخ ولادت و وفات او، اطلاع چندانی در دست نیست؛ اما در جایی از این کتاب، از زیارت مرقد شریف رسول خدا: در سال ۹۲۱ قمری یاد کرده است و در جای دیگر از همین اثر، از کتاب دیگرش به نام السجع النفیس فی محاورة الغلام (الدلام) و ابلیس یاد کرده که به گفته آقابزرگ تهرانی، این کتاب در سال ۹۵۵ قمری نگاشته شده است. بنابراین زمان نگارش تسلیة المجالس پس از سال ۹۵۵ قمری است.
[ویکی فقه] کتاب تسلیة المجالس وزینة المجالس اثر سید محمد بن ابی طالب حسینی موسوی حائری کرکی (متوفای قرن دهم) می باشد.
نویسنده این کتاب از دانشوران گمنام قرن نهم و دهم است. از تاریخ ولادت و وفات او، اطلاع چندانی در دست نیست؛ اما در جایی از این کتاب، از زیارت مرقد شریف رسول خدا: در سال ۹۲۱ قمری یاد کرده است و در جای دیگر از همین اثر، از کتاب دیگرش به نام السجع النفیس فی محاورة الغلام (الدلام) و ابلیس یاد کرده که به گفته آقابزرگ تهرانی، این کتاب در سال ۹۵۵ قمری نگاشته شده است. بنابراین زمان نگارش تسلیة المجالس پس از سال ۹۵۵ قمری است.
تدوین کتاب مذکور
این کتاب در ده مجلس سامان یافته است که از این میان، مجلس اول (ج ۱، ص۵۳-۱۳۹) و مجلس پنجم تا دهم (ج ۲، ص۸۵-۵۴۸) درباره امام حسین (علیه السّلام) است. مجلس های دوم، سوم و چهارم، به ترتیب درباره پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)، امیرالمؤمنین (علیه السّلام) و امام حسن (علیه السّلام) است. بنابراین چون بیشتر این کتاب مربوط به امام حسین (علیه السّلام) است، به «مقتل الحسین نیز شهرت دارد. مؤلف، بدون تصریح به نام کتاب روضة الشهداء می گوید: «این اثر را همانند آن نگاشتم». اما با بررسی و مقایسه این نگاشته با روضه الشهداء، درمی یابیم که این اثر، نظم و تدوین روضه الشهدا را ندارد. البته از اندیشه و نگرشی که روضه الشهداء بر آن مبتنی است و بر اساس آن سامان یافته است، یعنی آمیخته شدن زندگی پیشوایان و اولیای الهی به بلا، تاثیر پذیرفته است.این کتاب یک اثر تاریخی_روایی است و در گزارش قیام کربلا ، کاملا متاثر از گزارش های مقتل الحسین خوارزمی می باشد و بسیاری از گزارش های آن را با اندکیتفاوت، آورده است. علامه مجلسی هم از این کتاب، بهره بسیاری در بحار الانوار برده است.
← مجالس مربوط به امام حسین
۱. ↑ حسینی، محمد بن ابی طالب، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۱، ص۲۱۲، تحقیق فارس تبریزیان و حسون کریم.
...
نویسنده این کتاب از دانشوران گمنام قرن نهم و دهم است. از تاریخ ولادت و وفات او، اطلاع چندانی در دست نیست؛ اما در جایی از این کتاب، از زیارت مرقد شریف رسول خدا: در سال ۹۲۱ قمری یاد کرده است و در جای دیگر از همین اثر، از کتاب دیگرش به نام السجع النفیس فی محاورة الغلام (الدلام) و ابلیس یاد کرده که به گفته آقابزرگ تهرانی، این کتاب در سال ۹۵۵ قمری نگاشته شده است. بنابراین زمان نگارش تسلیة المجالس پس از سال ۹۵۵ قمری است.
تدوین کتاب مذکور
این کتاب در ده مجلس سامان یافته است که از این میان، مجلس اول (ج ۱، ص۵۳-۱۳۹) و مجلس پنجم تا دهم (ج ۲، ص۸۵-۵۴۸) درباره امام حسین (علیه السّلام) است. مجلس های دوم، سوم و چهارم، به ترتیب درباره پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)، امیرالمؤمنین (علیه السّلام) و امام حسن (علیه السّلام) است. بنابراین چون بیشتر این کتاب مربوط به امام حسین (علیه السّلام) است، به «مقتل الحسین نیز شهرت دارد. مؤلف، بدون تصریح به نام کتاب روضة الشهداء می گوید: «این اثر را همانند آن نگاشتم». اما با بررسی و مقایسه این نگاشته با روضه الشهداء، درمی یابیم که این اثر، نظم و تدوین روضه الشهدا را ندارد. البته از اندیشه و نگرشی که روضه الشهداء بر آن مبتنی است و بر اساس آن سامان یافته است، یعنی آمیخته شدن زندگی پیشوایان و اولیای الهی به بلا، تاثیر پذیرفته است.این کتاب یک اثر تاریخی_روایی است و در گزارش قیام کربلا ، کاملا متاثر از گزارش های مقتل الحسین خوارزمی می باشد و بسیاری از گزارش های آن را با اندکیتفاوت، آورده است. علامه مجلسی هم از این کتاب، بهره بسیاری در بحار الانوار برده است.
← مجالس مربوط به امام حسین
۱. ↑ حسینی، محمد بن ابی طالب، تسلیة المجالس و زینة المجالس، ج۱، ص۲۱۲، تحقیق فارس تبریزیان و حسون کریم.
...