[ویکی فقه] وقایع کربلا در الکامل فی السقیفة. کتاب الکامل فی السقیفة (کامل بهائی) اثر حسن بن علی بن محمد بن علی بن حسن طبری، مشهور به «عمادالدین طبری» (زنده تا ۷۰۱ق) می باشد که در آن به وقایع عاشورا اشاره شده است.
طبری چنان که خود گفته است، این اثر را در طول نزدیک به دوازده سال، تدوین و نگارش کرده و در سال ۶۷۵ قمری آن را به پایان رسانده است. این کتاب در ۲۸ باب، که هر بابی شامل چند فصل است، فراهم آمده است. او فصول پایانی کتاب را، یعنی فصل هفدهم و هجدهم از باب ۲۷ و شش فصل اول از هفت فصل باب ۲۸ را در قالب ۳۴ صفحه، به گزارش واقعه کربلا از آغاز تا فرجام، اختصاص داده است.
طبری چنان که خود گفته است، این اثر را در طول نزدیک به دوازده سال، تدوین و نگارش کرده و در سال ۶۷۵ قمری آن را به پایان رسانده است. این کتاب در ۲۸ باب، که هر بابی شامل چند فصل است، فراهم آمده است. او فصول پایانی کتاب را، یعنی فصل هفدهم و هجدهم از باب ۲۷ و شش فصل اول از هفت فصل باب ۲۸ را در قالب ۳۴ صفحه، به گزارش واقعه کربلا از آغاز تا فرجام، اختصاص داده است.
[ویکی فقه] کتاب الکامل فی السقیفة (کامل بهائی) اثر حسن بن علی بن محمد بن علی بن حسن طبری، مشهور به «عمادالدین طبری» (زنده تا ۷۰۱ق) می باشد که در آن به وقایع عاشورا اشاره شده است.
طبری چنان که خود گفته است، این اثر را در طول نزدیک به دوازده سال، تدوین و نگارش کرده و در سال ۶۷۵ قمری آن را به پایان رسانده است. این کتاب در ۲۸ باب، که هر بابی شامل چند فصل است، فراهم آمده است. او فصول پایانی کتاب را، یعنی فصل هفدهم و هجدهم از باب ۲۷ و شش فصل اول از هفت فصل باب ۲۸ را در قالب ۳۴ صفحه، به گزارش واقعه کربلا از آغاز تا فرجام، اختصاص داده است.
سبک نگارش
طبری در گزارش این واقعه، بدون آنکه از منابع محل استنادش سخنی به میان آورد، بیشتر همان گزارش های مشهور منابع کهن را آورده است؛ اما در مواردی، گزارش هایی آورده که در منابع کهن یافت نمی شود. برای نمونه، وی در گزارش خروج امام حسین (علیه السّلام) از مدینه، نوشته است که آن حضرت همه بنی هاشم را به جز محمد بن حنفیه، بر ۲۵۰ شتر سوار کرد و به قیس بن سعد عباده (بر اساس گزارش های تاریخی، قیس بن سعد عباده در آخر خلافت معاویه از دنیا رفته و اصولا در این زمان در قید حیات نبوده است) فرمود که او با دویست نفر از عقب ایشان بیاید تا اگر ماموران حاکم مدینه درصدد دستگیری امام برآمدند، آنان به همراه حضرت بر فرستادگان حاکم مدینه یورش برده و همگی را بکشند! همچنین ماجرای بریدن سر امام از قفا، دفن بدن حر بن یزید ریاحی توسط خویشانش در محل شهادتش، گزارش قول دیگر درباره دفن شهدا توسط یهودیان ساکن در نزدیکی کربلا، ورود اسرای اهل بیت (علیه السّلام) در شانزدهم ربیع الاول به شام، وفات حضرت ام کلثوم در دمشق و شهادت دختر چهارساله امام حسین (علیه السّلام) (بدون ذکر نام وی) از دیگر گزارش هایی است که تنها در گزارش های عمادالدین طبری به چشم میخورد.
طبری چنان که خود گفته است، این اثر را در طول نزدیک به دوازده سال، تدوین و نگارش کرده و در سال ۶۷۵ قمری آن را به پایان رسانده است. این کتاب در ۲۸ باب، که هر بابی شامل چند فصل است، فراهم آمده است. او فصول پایانی کتاب را، یعنی فصل هفدهم و هجدهم از باب ۲۷ و شش فصل اول از هفت فصل باب ۲۸ را در قالب ۳۴ صفحه، به گزارش واقعه کربلا از آغاز تا فرجام، اختصاص داده است.
سبک نگارش
طبری در گزارش این واقعه، بدون آنکه از منابع محل استنادش سخنی به میان آورد، بیشتر همان گزارش های مشهور منابع کهن را آورده است؛ اما در مواردی، گزارش هایی آورده که در منابع کهن یافت نمی شود. برای نمونه، وی در گزارش خروج امام حسین (علیه السّلام) از مدینه، نوشته است که آن حضرت همه بنی هاشم را به جز محمد بن حنفیه، بر ۲۵۰ شتر سوار کرد و به قیس بن سعد عباده (بر اساس گزارش های تاریخی، قیس بن سعد عباده در آخر خلافت معاویه از دنیا رفته و اصولا در این زمان در قید حیات نبوده است) فرمود که او با دویست نفر از عقب ایشان بیاید تا اگر ماموران حاکم مدینه درصدد دستگیری امام برآمدند، آنان به همراه حضرت بر فرستادگان حاکم مدینه یورش برده و همگی را بکشند! همچنین ماجرای بریدن سر امام از قفا، دفن بدن حر بن یزید ریاحی توسط خویشانش در محل شهادتش، گزارش قول دیگر درباره دفن شهدا توسط یهودیان ساکن در نزدیکی کربلا، ورود اسرای اهل بیت (علیه السّلام) در شانزدهم ربیع الاول به شام، وفات حضرت ام کلثوم در دمشق و شهادت دختر چهارساله امام حسین (علیه السّلام) (بدون ذکر نام وی) از دیگر گزارش هایی است که تنها در گزارش های عمادالدین طبری به چشم میخورد.
wikifeqh: وقایع_کربلا_در_کامل_بهایی