وقایع کربلا در الارشاد

[ویکی فقه] کتاب الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد اثر محمد بن محمد بن نعمان، معروف بـه «شیخ مفید» (۴۱۳ق) می باشد.
شیخ مفید در فصل مربوط به امام حسین (علیه السّلام)، پس از امیرالمؤمنین (علیه السّلام)، بیشترین حجم از الارشاد (یعنی حدود ۱۰۹ صفحه، معادل حدود یک هفتم کتاب) را به شرح حال و زندگی حضرت، و واقعه عاشورا اختصاص داده است که این میزان عنایت و پرداختن وی به این موضوع، اهمیت والای این واقعه را نزد او می رساند. او چنان که خود تصریح کرده است، گزارش واقعه کربلا را از هشام کلبی _که پیشتر گفتیم او نیز بیشتر، از مقتل استادش ابومخنف نقل کرده است_ و مدائنی و غیر این دو آورده است.
سبک نگارش الارشاد
با مطالعه و بررسی اجمالی در گزارش شیخ مفید این نکته به سهولت روشن میشود که او در بیشتر موارد، گزارش های تاریخ طبری را با حذف اسناد و رعایت اختصار، آورده است. این نکته را می توان با مقایسه گزارش های وی با گزارش های طبری، که دارای سند است، پیگیری و اثبات کرد. نکته شایان توجه در گزارش های شیخ مفید، افزوده هایی است که در گزارش های طبری نمی توان یافت. برای نمونه، گزارش کیفیت نبرد و شهادت حضرت عباس و تعیین محل دفن حضرت علی اکبر، شهدا و حضرت عباس را تنها شیخ مفید نگاشته و اینها در گزارش طبری موجود نیست.