وقاحت نگاری (pornography)
(یا: پورنوگرافی؛ هرزه نگاری) توصیف یا نمایش بی پردۀ اعمال و رفتار جنسی. پیشینۀ هرزه نگاری به روزگاری بازمی گردد که سرگذشت بدکاره ها را تحریر می کردند. اصطلاح پورنوگرافی از قرن ۱۸ رفته رفته به ادبیات غرب راه یافت. پیش از آن، در عهد باستان، در بسیاری از آثار مکتوب یونانی و رومی نیز عناصر هرزه نگاری به کار رفته است. پس از سقوط امپراتوری روم تا قرون میانه از هرزه نگاری در ادبیات غرب خبری نیست، اما پس از آن به این گونه نوشتن توجه شد. پورنوگرافی در قرن ۱۸ آغاز و در قرون ۱۹ و ۲۰ برشمار و دامنۀ آثار پرونوگرافیک افزوده شد و چاپ و انتشار انواع گوناگون آن، به ویژه پورنوگرافی های مصور، گسترشی روزافزون یافت. پورنوگرافی هایی گاه با سطح ادبی جدی و به دور از مسائل سبک و مستهجن نیز آفریده شده است. وقاحت نگاری در ادبیات فارسی حضوری چندان جدی نداشته است، و الفیه شلفیه های فارسی، به رغم پیوندشان با این مفهوم، با آن تفاوت های بنیادی دارد. در ایران، به موجب مادۀ ۶۴۰ قانون مجازات اسلامی، هرگونه هرزه نگاری و آثار سمعی و بصری مستهجن و مغایر با شئونات اسلامی، که عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار کند، و نیز تبلیغ و تجارت و توزیع آن ها، غیرمجاز است و مجازات قانونی در پی دارد. طبق بند الف از مادۀ سه این قانون، در صورت تکرار جرم حتی ممکن است هرزه نگار یا وقاحت پرداز مفسد فی الارض شناخته شود.
(یا: پورنوگرافی؛ هرزه نگاری) توصیف یا نمایش بی پردۀ اعمال و رفتار جنسی. پیشینۀ هرزه نگاری به روزگاری بازمی گردد که سرگذشت بدکاره ها را تحریر می کردند. اصطلاح پورنوگرافی از قرن ۱۸ رفته رفته به ادبیات غرب راه یافت. پیش از آن، در عهد باستان، در بسیاری از آثار مکتوب یونانی و رومی نیز عناصر هرزه نگاری به کار رفته است. پس از سقوط امپراتوری روم تا قرون میانه از هرزه نگاری در ادبیات غرب خبری نیست، اما پس از آن به این گونه نوشتن توجه شد. پورنوگرافی در قرن ۱۸ آغاز و در قرون ۱۹ و ۲۰ برشمار و دامنۀ آثار پرونوگرافیک افزوده شد و چاپ و انتشار انواع گوناگون آن، به ویژه پورنوگرافی های مصور، گسترشی روزافزون یافت. پورنوگرافی هایی گاه با سطح ادبی جدی و به دور از مسائل سبک و مستهجن نیز آفریده شده است. وقاحت نگاری در ادبیات فارسی حضوری چندان جدی نداشته است، و الفیه شلفیه های فارسی، به رغم پیوندشان با این مفهوم، با آن تفاوت های بنیادی دارد. در ایران، به موجب مادۀ ۶۴۰ قانون مجازات اسلامی، هرگونه هرزه نگاری و آثار سمعی و بصری مستهجن و مغایر با شئونات اسلامی، که عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار کند، و نیز تبلیغ و تجارت و توزیع آن ها، غیرمجاز است و مجازات قانونی در پی دارد. طبق بند الف از مادۀ سه این قانون، در صورت تکرار جرم حتی ممکن است هرزه نگار یا وقاحت پرداز مفسد فی الارض شناخته شود.
wikijoo: وقاحت_نگاری