وقاح. [ وَ ] ( ع ص ) ( رجل... ) مرد بی شرم. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || امراءة وقاح الوجه ؛ زن بی شرم. ( منتهی الارب ). زن بی رو. ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || مرد جری بر ارتکاب بزه. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || سخت روی. ( دهار ) ( اقرب الموارد ). پررو. || وجه وقاح ؛ رویی سخت پوست.( مهذب الاسماء ). || حافر وقاح ؛ سم سخت و شوخ گرفته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سم سخت. ( مهذب الاسماء ). ج ، وُقُح. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || رجل وقاح الذنب ؛ مرد صبور و پرطاقت در سواری. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).
