وفیت

[ویکی الکتاب] معنی وُفِّیَتْ: تمام و کامل داده شد (ازمصدر توفیة به معنای رساندن حق به صاحب آن است ، البته رساندنی بطور کامل)
ریشه کلمه:
وفی (۶۶ بار)

«وُفِّیَتْ» از مادّه «وَفاء» به معنای ادا کردن به طور کامل است.
وَفاء و ایفاء به معنی تمام کردن است «وَفی بِعَهْدِهِ وَ أَوْفی بِعَهْدِهِ» یعنی پیمانش را به انجام برد و به آن عمل کرد. «اَوْففَیْتُ الْکَیْلَ وَ الْوَزْنَ» پیمانه و توزین را تمام وکامل کردم. وفاء به عهد و ایفاء به عهد آن است که آن را بدون کم وکاست مطابق وعده انجام دهی. وُفیّ: (به ضم واو و کسر فاء) تمام بودن و زیاد شدن. وَفیّ (به فتح واو) به معنی تمام شده و کامل است ایضا وافی. . آیا نمی‏بینید که من پیمانه را کامل می‏دهم و بهترین پذیرایی کنندگانم. . و چون سخن گفتید به عدالت سخن گویید ولو در باره اقربای خویش باشد و به پیمان خداوفا کنید. اَوْفی: اسم تفضیل است به معنی تمامتر. . تلاش انسان حتما بزودی دیده خواهد شد سپس با آن تلاش و کار مجازات شود جزایی کاملتر. *** توفیه: تمام دادن حق است «وَفی فُلاناً حَقَّهُ تَوْفِیَةً» یعنی حق او را تمام و کمال داد . هر نفس آنچه کرده تمام داده شود و آنها در باره رسیدن به تمام حق مظلوم نمی‏شوند. . جز این نیست که پاداشتان را بالتمام در روز قیامت می‏یابید. * . آیا با خبر نشده به آنچه در نامه‏های موسی و ابراهیم است؟ ابراهیمی که آنچه از حق خدا در عهده‏اش بود بطور تمام ادا کرد ظاهرا اشاره به آیه . می‏باشد که در باره آن حضرت «أَتَمَّهُنَّ» آمده است. *** توّفی: از باب تفعل به معنی اخذ بطور تمام و کمال است «اَلتَّوّفی: اَخْذُ الشَّیْ‏ء عَلَی التَّمامِ» توفی و استیفاء هر دو به یک معنی اند. از اینجا است که به مرگ وفات گفته شده که انسان از طرف خدا بکلی اخذ شده و از بین می‏رود . آنها را درخانه‏ها نگاه دارید تا مرگ آنها را بگیرد و بمیرند. . چون مرا بمیراندی خودت مراقب آنها بودی. * . در این مانند آیه 42 سوره زمر به خوابیدن توفی اطلاق شده است زیرا انسان در خواب رفتن از طرف خدا گرفته می‏شود و فهم و درک او مانند یک مرده از بین می‏رود یعنی خدا همان است که شما را در شب می میراند و به خواب می‏برد و در روز آنچه کرده‏اید می‏داند. * . آنانکه چون از مردم پیمانه می‏گیرند تمام می‏گیرند.