وفایی خوافی، زین الدین ( ـ آگره ۹۴۰ق)
(یا: وفایی اکبرآبادی) شاعر و نویسندۀ ایرانی. نیای او زین الدین ابوبکر خوافی از مشایخ بنام روزگار شاهرخ تیموری است. وفایی در روزگار بابر گورکانی به هند کوچید و در دربار وی به صدارت رسید. در پادشاهی همایون نیز امارت یافت. چون سال ها در اکبرآباد زیست، به اکبرآبادی نیز معروف است. شاعری بدیهه سرا بود و در نظم و نثر و تاریخ و معما مهارت داشت. در اکبرآباد مسجد و مدرسه ای برآورد و چون درگذشت پیکرش را در همان مدرسه به خاک سپردند. از آثارش: طبقات بابری به نثر فارسی که برگردان بخشی از بابرنامۀ بابرشاه به ترکی جغتایی است و وفایی مشهودات خود را نیز بر آن افزوده است؛ دیوان شعر.
(یا: وفایی اکبرآبادی) شاعر و نویسندۀ ایرانی. نیای او زین الدین ابوبکر خوافی از مشایخ بنام روزگار شاهرخ تیموری است. وفایی در روزگار بابر گورکانی به هند کوچید و در دربار وی به صدارت رسید. در پادشاهی همایون نیز امارت یافت. چون سال ها در اکبرآباد زیست، به اکبرآبادی نیز معروف است. شاعری بدیهه سرا بود و در نظم و نثر و تاریخ و معما مهارت داشت. در اکبرآباد مسجد و مدرسه ای برآورد و چون درگذشت پیکرش را در همان مدرسه به خاک سپردند. از آثارش: طبقات بابری به نثر فارسی که برگردان بخشی از بابرنامۀ بابرشاه به ترکی جغتایی است و وفایی مشهودات خود را نیز بر آن افزوده است؛ دیوان شعر.