[ویکی اهل البیت] ابوعبدالرحمن، احمد بن شعیب بن علی و به روایتی احمد بن علی بن شعیب بن علی، معروف به نسایی، نویسنده کتاب "السنن الکبیر" یکی از منابع معتبر و معروف روایی اهل سنت، در سال 215 قمری در منطقه نساء (از مناطق خراسان بزرگ) دیده به جهان گشود.
در آغاز نوجوانی به دنبال تحصیل علم رفت. بدین منظور از روستای خود به بغلان (در طخارستان) در نزد قتیبة بن سعید بن جمیل (عالم معروف منطقه) رفت. پس از چندی به نیشابور، سپس به حجاز، مصر، عراق، جزیره (سرزمین های میان دجله و فرات)، شام و ثغور مهاجرت کرد. وی پس از مدتی گشت و گذار علمی و زیارتی در محله قنادیل مصر ساکن گردید.
نسایی پس از تلاش های فراوان علمی به یکی از دانشمندان بزرگ عصر خویش تبدیل شد. درباره ویژگی های شخصی اش گفته شد: دارای چهار همسر، خوش خوراک و یک روز در میان روزه می گرفت و هر روز یک مرغ بریان تناول می کرد.
نسایی در رشته های حدیث، فقه، رجال و درایه سرآمد روزگار خود بود. به طوری که برخی گفته اند: وَ کان أفقه مَشایخ مِصر فی عصره و أعلمهم بالحدیث والرجال.
وی دارای تألیفات چندی است که برخی از آن ها، معروف و مشهور است. برخی از نوشته های وی عبارتند از:
درباره وی گفته شد: مدتی امارت شهر "حمص" (از توابع شام) را بر عهده داشت.
نسایی در اواخر عمر خود از مصر به شام مسافرت کرد. در آن هنگام به خاطر نوشتن کتاب خصائص علی علیه السلام، بسیار معروف شده بود. به همین جهت هنگامی که وارد شام شد به تحریک بدخواهان و رشک ورزان، هر روز عده ای برای وی مزاحمت هایی به وجود می آوردند.
در این باره، تاریخ نگاران و سیره نویسان سخن های زیادی گفته اند. از جمله این که گفته شد: گروهی بر او خورده گرفته و وی را مورد اعتراض قرار دادند. چون او درباره امام علی بن ابی طالب علیه السلام کتاب "خصائص" را نوشت ولی درباره شیخین (ابوبکر و عمر) کتابی تألیف نکرده بود. وی در پاسخ منتقدان خود گفت: هنگامی که وارد دمشق شده بودم، در مردم انحراف های زیادی درباره حضرت علی علیه السلام مشاهده کردم. همین امر سبب گردید که کتابی درباره فضایل آن حضرت به عنوان "خصائص" تألیف کنم. تا شاید خداوند سبحان به وسیله آن، اهالی دمشق را هدایت کند.
در آغاز نوجوانی به دنبال تحصیل علم رفت. بدین منظور از روستای خود به بغلان (در طخارستان) در نزد قتیبة بن سعید بن جمیل (عالم معروف منطقه) رفت. پس از چندی به نیشابور، سپس به حجاز، مصر، عراق، جزیره (سرزمین های میان دجله و فرات)، شام و ثغور مهاجرت کرد. وی پس از مدتی گشت و گذار علمی و زیارتی در محله قنادیل مصر ساکن گردید.
نسایی پس از تلاش های فراوان علمی به یکی از دانشمندان بزرگ عصر خویش تبدیل شد. درباره ویژگی های شخصی اش گفته شد: دارای چهار همسر، خوش خوراک و یک روز در میان روزه می گرفت و هر روز یک مرغ بریان تناول می کرد.
نسایی در رشته های حدیث، فقه، رجال و درایه سرآمد روزگار خود بود. به طوری که برخی گفته اند: وَ کان أفقه مَشایخ مِصر فی عصره و أعلمهم بالحدیث والرجال.
وی دارای تألیفات چندی است که برخی از آن ها، معروف و مشهور است. برخی از نوشته های وی عبارتند از:
درباره وی گفته شد: مدتی امارت شهر "حمص" (از توابع شام) را بر عهده داشت.
نسایی در اواخر عمر خود از مصر به شام مسافرت کرد. در آن هنگام به خاطر نوشتن کتاب خصائص علی علیه السلام، بسیار معروف شده بود. به همین جهت هنگامی که وارد شام شد به تحریک بدخواهان و رشک ورزان، هر روز عده ای برای وی مزاحمت هایی به وجود می آوردند.
در این باره، تاریخ نگاران و سیره نویسان سخن های زیادی گفته اند. از جمله این که گفته شد: گروهی بر او خورده گرفته و وی را مورد اعتراض قرار دادند. چون او درباره امام علی بن ابی طالب علیه السلام کتاب "خصائص" را نوشت ولی درباره شیخین (ابوبکر و عمر) کتابی تألیف نکرده بود. وی در پاسخ منتقدان خود گفت: هنگامی که وارد دمشق شده بودم، در مردم انحراف های زیادی درباره حضرت علی علیه السلام مشاهده کردم. همین امر سبب گردید که کتابی درباره فضایل آن حضرت به عنوان "خصائص" تألیف کنم. تا شاید خداوند سبحان به وسیله آن، اهالی دمشق را هدایت کند.
wikiahlb: وفات_نسایی