وفا کیش. [ وَ ] ( ص مرکب ) آنکه همواره شرائط وفا به جای آورد. باوفا.وفادار : از خودسری و خودرایی کار آلتوم وفاکیش اوفاد وفاق به نفاق و شقاق مبدل گشت. ( عالم آرای عباسی چ امیرکبیر ج 1 ص 228 از فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
(صفت ) آنکه همواره شرایط وفا بجای آورد باوفا وفادار :(( از خود سری و خود رایی کار آلتوم وفاکیش اوفاد وفاق به نفاق وشقاق مبدل گشت . ) )
فرهنگ عمید
آن که همواره شرایط وفا را به جا می آورد، وفادار، باوفا.
