وفا داشتن. [ وَ ت َ ] ( مص مرکب ) حفظ وفاکردن. صادق و صمیم بودن در دوستی یا زناشوئی یا خدمت به مردم. صاحب وفا بودن. وفادار بودن : بدارم وفای تو تا زنده ام روان را به مهر تو آگنده ام.فردوسی.
