وغیق

لغت نامه دهخدا

وغیق. [ وَ ]( ع اِ ) آواز که از شکم ستور برآید در رفتار، یا آواز غلاف نره آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). وعیق. ( از اقرب الموارد ). رجوع به وعیق شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس