وغ وغ ساهاب

وَغْ وَغْ ساهاب
نوشتۀ صادق هدایت و همکارش، مسعود فرزاد، در ۱۳۱۳ش، در طنز اجتماعی. در نوشته های طنزآمیز این کتاب، موفق به ابداع شیوۀ ادبی تازه ای برای انتقاد ادبی ـ به نام قضیه ـ می شوند. ایجاد تردید در بهنجاربودنِ نظام ادبیِ مسلط، عمده ترین هدف نویسندگان است. آنان خواننده را در تهرانِ عصر رضاشاه می گردانند و ابتذال فرهنگی ـ از سینما و تئاتر گرفته تا شعر و رمان و ... ـ را پیش چشمان او می نهند. این کتاب در زمان انتشار به عنوان تز گروه نوگرای رَبعه (هدایت، مینوی، بزرگ علوی، و فرزاد)، در مقابل ادبای سنت گرا شهرت یافت.