وعکه

لغت نامه دهخدا

( وعکة ) وعکة. [ وَ ک َ ] ( ع اِ ) حربگاه. ( منتهی الارب ). رزمگاه. ( ناظم الاطباء ). || انبوهی شتران بر آبخور. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اسم است ایعاک را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || کارزار شدید. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || سختی گرما. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || آرامش باد. || تیزی تب. ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

حربگاه رزمگاه

پیشنهاد کاربران

بپرس