وعول. [ وُ ] ( ع اِ ) ج ِ وعل. بزهای کوهی. || مهتران و شریفان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). مردمان محتشم. ( مهذب الاسماء ). و در حدیث آمده : یظهر النحوت علی الوعول ؛ ای یغلب الضعفاء الاقویاء. ( منتهی الارب ).
