وعوع

لغت نامه دهخدا

وعوع. [ وَع ْ وَ ] ( ع اِ ) شغال. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || روباه. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || دشت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) سست. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرد ضعیف. ( اقرب الموارد ). || خطیب سخن آور. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خطیب زبان آور. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || دیده بان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ).

وعوع. [ وَع ْ وَ ] ( اِ صوت ) فریاد سگان. وغوغ. عوعو. واغ واغ. هاپ هاپ. آواز سگ. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ). هاف هاف :
این سگان کرّند زَامرِ انصتوا
از سفه وعوع کنان بر بدر تو.
مولوی.
|| آواز شغال و گرگ. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

(اسم ) آواز سگ و گرگ و شغال ماده .
فریاد سگان وعوغ عوعو واغ واغ

پیشنهاد کاربران

بپرس