وطوءه

لغت نامه دهخدا

( وطوءة ) وطوءة. [ وُ ءَ ] ( ع مص ) وطاءة. پا سپردن. ( اقرب الموارد ). || ( اِمص ) پاسپردگی. ( از آنندراج ). رجوع به وطاءة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس