وطش. [ وَ ] ( ع مص ) زدن. || دفع کردن. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ): وطش عن فلان ؛ دفعه عنه. ( اقرب الموارد ). || بیان نمودن یک جزء از کار را. ( ناظم الاطباء ): وطش الحدیث و الخبر؛ بیّن طرفاً منه. ( اقرب الموارد ). || آشکار نکردن سخن را و به طور اغلاق و اشکال سخن راندن. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).
