وطحه

لغت نامه دهخدا

( وطحة ) وطحة. [ وَ ح َ / وَ طَ ح َ ] ( ع اِ ) یکی وطح ، و آن پلیدی و گِل و خاکی است که بر سم و چنگال ستور و مرغ چسبد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس