وضیع و رفیع

وضیع یعنی پایین قرار داده شده ، رفیع یعنی بلند افراشته شده منظور دون پایه و بلند پایه ، دانی و عالی است معمولاً وضیع در مقابل شریف بکار می رود نه رفیع چون اشاره به موقعیت اجتماعی دارد شریف از رفیع صحیح تر است ، تواضع آن است که شریف مانند وضیع رفتار کند

وضیع و رفیع : فرومایه و بلند .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص319 ) .