وضوح

وضوح یعنی جمع آوری حواس پس از به جوش آمدن و انتشار آنها، به منظور این تجربه خود من در این رابطه می باشد، که ذهن اغلب شایسته تر از آن چیزی است، که یک فرد به عنوان یک کل تصورش را دارد. من قبلاً و در این باره با چند مورد مواجه گشته ام و به همین دلیل است، که معتقدم ذهن خود ما، ما را آرام و سرگرم نگه می دارد. به همین دلیل و اگر بخواهیم، هرگز نباید فکری به ذهن خود خطور دهیم، که سپس آن را بررسی نماییم و یا به راه های طولانی منجر گردیم، تا که وضوح را درون ذهن خود به ایجاد بیاوریم. پس ما باید از خودمان محافظت کنیم و از افزایش مسیرها نیز جلوگیری فرماییم، زیرا ذهن به همان اندازه حریص تر از آن منبعی می باشد، که به فکرمان خطور می کند و می خواهد بیشتر تجربه را درک نماید. انسان ها برای شهادت دادن، از طریق ادراکات، به این دنیا می آیند و نباید از عقل خود بیش از حد، برای منظور دادن، حتی برای مرتبت ساختن و یا دخالت کردن در کار خداوند عز و جل استفاده کنند. در وضوح، وقتی چیزی را مشاهده می کنیم، صرفاً دیدگاهی را به وجود میاوریم، که برای خودمان مجاز است و درک آن نیز فقط نظری است، که به خود ما مربوط می شود. سپس، در جهل خود، باید این سؤال را بپرسیم، که آیا خدا و یا دیگران نظر ما را دارند و یا صرفاً بهتر است، که نظر خود را قبل از ظهور افکار، برای خودمان نگه داریم. اختلاف نظرها و دیدگاه های بی شماری وجود دارند و اگر ما نپذیریم و مطمئن نباشیم، که خدا و دیگران نظرات و باورهای ما را می پذیرند و با ما هم نظر هستند، هرگز نمی توانیم، اظهارنظر روشنی را با صداقت معین، تعین فرماییم. برای مثال، کتاب مقدس بیان می نمایند، که نباید به چیزی قسم بخورید، به خصوص اگر مطمئن نباشید و من از روی تجربه این را می نویسم، که نظر دادن و یا حتی اثبات و قسم خوردن در مورد موارد نامطمئن هرگز درست نیست و حتی خطرناک می باشد. بنابراین، ما باید بتوانیم، هر چیزی را ادعا کنیم، اما باید این را نیز ذکر نماییم، که این فقط دیدگاه خود ماست و ممکن است، لزوماً با دیدگاه های دیگران، موافقت نداشته باشد، در این معنا.
... [مشاهده متن کامل]

تمیزی، نظم و ترتیب

وضوح: همتای پارسی این واژه ی عربی، این است:
پاگوید pāgvid ( سغدی: pāqvid ) .

آشکارایی، ایضاح، روشنی، صراحت، هویدایی

صراحت

رزولوشن

وضوح=آشکاراونمایان