وضعیت سیاسی تایوان به درستی مشخص نیست. این جزیره از ۱۶۸۳ میلادی بخشی از دودمان چینگ بود. در ۱۸۹۵ پس از پایان جنگ چین و ژاپن به ژاپن واگذار شد. جمهوری چین از هنگام تأسیس خود در سال ۱۹۱۲ تایوان را بخشی از کشور چین می دانست و قرارداد الحاق تایوان به ژاپن را به استناد شرایط نابرابر بی اعتبار می دانست. با پایان جنگ جهانی دوم این جزیره از ژاپن بازپس گرفته شد و بخشی از جمهوری چین شد. در سال ۱۹۴۹ چیانگ کای شک رئیس جمهور چین در پی شکست در جنگ داخلی چین و با درگرفتن انقلاب کمونیستی در این کشور به تایوان گریخت و دولت جمهوری چین از آن هنگام تاکنون اداره این سرزمین را برعهده دارد.
... [مشاهده متن کامل]
در مورد آینده سیاسی تایوان سه نظر اصلی وجود دارد؛ حکومت تایوان با نام جمهوری چین و دولت قانونی این کشور شناخته شود یا تایوان مجدداً به سرزمین اصلی چین بپیوندد و بخشی از جمهوری خلق چین شود یا به عنوان یک کشور مستقل اعلام موجودیت کند.
پس از اعطای کرسی نمایندگی چین در سازمان ملل به جمهوری خلق چین ( در زمان تشکیل سازمان ملل جمهوری چین بر پکن و بخش عمده سرزمین اصلی چین حکومت می کرد تا اینکه در سال ۱۹۴۹ تمام سرزمین اصلی را در جنگ داخلی با کمونیست ها از دست داد و حکومت جمهوری خلق چین تشکیل شد. با این حال کرسی نمایندگی این کشور در سازمان ملل و شورای امنیت در اختیار جمهوری چین باقی ماند و تلاش شوروی و کشورهای بلوک شرق برای اعطای این کرسی به حکومت جمهوری خلق چین با حق وتو چینی ها ناکام می ماند. اکثر کشورهای جهان این حکومت را به عنوان تنها دولت رسمی چین به رسمیت شناختند و روابط دیپلماتیک خود را با جمهوری چین قطع کردند به طوری که در سال ۲۰۰۸ تنها ۱۵ کشور ( که به جز واتیکان بقیه از کشورهای کوچک آفریقا، اقیانوسیه و آمریکای جنوبی هستند ) با جمهوری چین روابط دیپلماتیک دارند. هر چند روابط غیررسمی تایوان با اکثر کشورهای دنیا برقرار است.
جمهوری چین هم اکنون علاوه بر جزیره تایوان بر جزیره های پنگو، کینمن، ماتسو و تعدادی دیگر از جزایر کوچک دریای زرد اعمال حاکمیت می کند و خود را حکومت قانونی سرزمین اصلی چین، مغولستان بیرونی ( جمهوری مغولستان ) ، تووا ( جمهوری تووا در فدراسیون روسیه ) و مناطقی از قزاقستان و میانمار که حاکمیت آن ها از سوی جمهوری خلق چین به رسمیت شناخته شده است، می داند. هر چند از ابتدای دهه ۱۹۹۰ ادعاهای این دولت نسبت به سرزمین اصلی چین کمتر مطرح می شود اما این دولت هرگز موضع رسمی خود را در این خصوص تغییر نداده است.
... [مشاهده متن کامل]
در مورد آینده سیاسی تایوان سه نظر اصلی وجود دارد؛ حکومت تایوان با نام جمهوری چین و دولت قانونی این کشور شناخته شود یا تایوان مجدداً به سرزمین اصلی چین بپیوندد و بخشی از جمهوری خلق چین شود یا به عنوان یک کشور مستقل اعلام موجودیت کند.
پس از اعطای کرسی نمایندگی چین در سازمان ملل به جمهوری خلق چین ( در زمان تشکیل سازمان ملل جمهوری چین بر پکن و بخش عمده سرزمین اصلی چین حکومت می کرد تا اینکه در سال ۱۹۴۹ تمام سرزمین اصلی را در جنگ داخلی با کمونیست ها از دست داد و حکومت جمهوری خلق چین تشکیل شد. با این حال کرسی نمایندگی این کشور در سازمان ملل و شورای امنیت در اختیار جمهوری چین باقی ماند و تلاش شوروی و کشورهای بلوک شرق برای اعطای این کرسی به حکومت جمهوری خلق چین با حق وتو چینی ها ناکام می ماند. اکثر کشورهای جهان این حکومت را به عنوان تنها دولت رسمی چین به رسمیت شناختند و روابط دیپلماتیک خود را با جمهوری چین قطع کردند به طوری که در سال ۲۰۰۸ تنها ۱۵ کشور ( که به جز واتیکان بقیه از کشورهای کوچک آفریقا، اقیانوسیه و آمریکای جنوبی هستند ) با جمهوری چین روابط دیپلماتیک دارند. هر چند روابط غیررسمی تایوان با اکثر کشورهای دنیا برقرار است.
جمهوری چین هم اکنون علاوه بر جزیره تایوان بر جزیره های پنگو، کینمن، ماتسو و تعدادی دیگر از جزایر کوچک دریای زرد اعمال حاکمیت می کند و خود را حکومت قانونی سرزمین اصلی چین، مغولستان بیرونی ( جمهوری مغولستان ) ، تووا ( جمهوری تووا در فدراسیون روسیه ) و مناطقی از قزاقستان و میانمار که حاکمیت آن ها از سوی جمهوری خلق چین به رسمیت شناخته شده است، می داند. هر چند از ابتدای دهه ۱۹۹۰ ادعاهای این دولت نسبت به سرزمین اصلی چین کمتر مطرح می شود اما این دولت هرگز موضع رسمی خود را در این خصوص تغییر نداده است.
