وضعیت حفاظت

وضعیت حفاظت یا وضعیت بقای یک گروه از موجودات زنده ( برای نمونه یک گونه ) عبارت است از مفهومی که نشان دهنده شرایط گونه های جانوری باقی مانده در سطح زمین و احتمال انقراض این گونه ها است. عوامل زیادی در ارزیابی وضعیت بقا تأثیر دارند؛ یعنی برای نمونه تنها به تعداد افراد باقی مانده از آن گروه بستگی ندارد، بلکه به روند افزایش یا کاهش جمعیت آن گروه در طی زمان، سرعت زادآوری موفق و تهدیدهای شناخته شده نیز بستگی دارد. سیستم های مختلفی از وضعیت حفاظت وجود دارد و در سطوح بین المللی، چندکشوری، ملی و محلی و همچنین برای استفاده مصرف کننده استفاده می شود.
فهرست سرخ گونه های در معرض خطر IUCN بهترین و شناخته شده ترین سامانهٔ رده بندی و فهرست برداری وضعیت حفاظت در سراسر جهان است. گونه ها برپایهٔ فهرست سرخ IUCN به ۹ رده تقسیم شده اند که معیارهای دسته بندی شامل نرخ کاهش، اندازهٔ جمعیت، منطقهٔ پراکنش جغرافیایی، درجهٔ جمعیت و تکه تکه شدن پراکندگی تعیین می شود. این فهرست شامل گونه های ازبین رفته از سال ۱۵۰۰ میلادی نیز می شود. هنگام گفتگو دربارهٔ فهرست سرخ IUCN، اصطلاح رسمی «تهدیدشده» شامل سه رده می شود: در بحران انقراض، در خطر انقراض و آسیب پذیر. [ ۱]
• ( EX ) : منقرض شده
• ( EW ) : منقرض شده در طبیعت
• ( CR ) : در بحران انقراض
• ( EN ) : در خطر انقراض
• ( VU ) : آسیب پذیر
• ( NT ) : نزدیک تهدید
• ( LC ) : کمترین نگرانی
• ( DD ) : کمبود داده
• ( NE ) : ارزیابی نشده
کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های گیاهان و جانوران وحشی در حال انقراض، قصد دارد تا اطمینان حاصل کند که تجارت بین المللی جانوران وحشی و گیاهان، بقای آن ها را تهدید نمی کند. کشورهای زیادی به هنگام وارد کردن گیاهان و جانوران فهرست شدهٔ CITES به اجازهٔ CITES نیاز دارند. هدف کنوانسیون تجارت بین المللی گونه های در معرض خطر انقراض جانوران و گیاهان وحشی ( CITES ) این است که تجارت بین المللی نمونه های جانوران و گیاهان وحشی، بقای آنها را تهدید نکند. بسیاری از کشورها هنگام واردات گیاهان و جانوران فهرست شده در CITES به مجوز CITES نیاز دارند.
در اتحادیه اروپا ( EU ) ، دستورالعمل های پرندگان و زیستگاه ها ابزار قانونی هستند که وضعیت حفاظت از گونه ها و زیستگاه ها را در اتحادیه اروپا ارزیابی می کنند. وضعیت حفاظت از NatureServe بر آمریکای لاتین، ایالات متحده، کانادا و کارائیب تمرکز دارد. این سیستم توسط دانشمندان NatureServe The Nature Conservancy، و شبکه ای از برنامه های میراث طبیعی و مراکز داده توسعه یافته است. به طور فزاینده ای با سیستم فهرست سرخ IUCN ادغام می شود. رده های آن برای گونه ها عبارتند از: