[ویکی فقه] وضع لفظ برای معنا توسط اهل لغت را وضع لغوی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.
وضع لغوی، مقابل وضع شرعی و وضع عرفی بوده و عبارت است از وضعی که واضع آن اهل لغت می باشند که لفظی را برای معنایی وضع می کنند، مانند: وضع لفظ «اسد» برای حیوان درنده خاص یا وضع لفظ «انسان» برای حیوان ناطق.
وضع لغوی، مقابل وضع شرعی و وضع عرفی بوده و عبارت است از وضعی که واضع آن اهل لغت می باشند که لفظی را برای معنایی وضع می کنند، مانند: وضع لفظ «اسد» برای حیوان درنده خاص یا وضع لفظ «انسان» برای حیوان ناطق.
wikifeqh: وضع_لغوی