[ویکی فقه] استعمال لفظ در معنا به قصد وضع را وضع تعیینی استعمالی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.
وضع تعیینی استعمالی، مقابل وضع تعیینی ابتدایی بوده و عبارت است از استعمال لفظ در معنایی به انگیزه وضع؛ برای مثال، پدری بعد از تولد پسرش می گوید: محمد را به من بدهید و قصد او از به کار بردن نام محمد آن است که این لفظ را برای فرزند خود وضع کند.
وضع تعیینی استعمالی، مقابل وضع تعیینی ابتدایی بوده و عبارت است از استعمال لفظ در معنایی به انگیزه وضع؛ برای مثال، پدری بعد از تولد پسرش می گوید: محمد را به من بدهید و قصد او از به کار بردن نام محمد آن است که این لفظ را برای فرزند خود وضع کند.
wikifeqh: وضع_تعیینی_عملی