[ویکی فقه] وضع اسمای عبادات ، کیفیت وضع در اسمای عبادات صحیح و اعم، عموم و خصوص وضع و موضوع له می باشد.
منظور از وضع اسمای عبادات، جعل و اعتبار الفاظ از سوی شارع برای دلالت بر عبادات می باشد. منظور از عبادت، عملی است که در آن « قصد قربت » معتبر می باشد، مانند:الفاظ « صلوة »، « صوم » و « زکات » که برای معانی شرعی وضع شده است.
از نظر اصولیون
اصولیون درباره وضع الفاظ عبادات ، اختلاف دارند؛ عده ای مانند مرحوم « مظفر » معتقدند الفاظ عبادات برای اعم از صحیح و فاسد وضع شده است. و برخی هم چون مرحوم « آخوند خراسانی » اعتقاد دارند الفاظ عبادات برای عبادات صحیح وضع شده است. اصولیون دراین که آیا وضع و موضوع له اسامی عبادات، عام است یا وضع آن ها عام ولی موضوع له آن ها خاص است، اختلاف دارند؛ به عبارت دیگر، آن ها بر این امر اتفاق دارند که شارع هنگام وضع اسامی عبادات، یک معنای کلی را برای آن ها در نظر گرفته است، ولی بحث آنان در این است که آیا شارع این اسامی و الفاظ را برای همان معانی کلی وضع کرده تا این که الفاظ عبادات نیز مانند اسمای اجناس مثل:رجل و مرأة دارای وضع عام و موضوع له عام باشد، یا این که شارع ، معنای کلی را در نظر گرفته اما لفظ را برای مصادیق و افراد آن وضع کرده است؛ یعنی، برای مثال، موضوع له لفظ «صلوة»، نمازهایی است که در خارج پدید می آید و به عدد افراد نماز ، موضوع له افزایش می یابد همان گونه که مشهور در باب وضع حروف، به وضع عام و موضوع له خاص اعتقاد دارند.مرحوم «آخوند» در باب اسامی عبادات، نظریه اول، یعنی وضع عام و موضوع له عام، را پذیرفته است.
تفاوت عبادات با معاملات
نکته:یکی از فرق های اساسی عبادات با معاملات این است که الفاظ عبادات توقیفی است؛ یعنی به اختراع و ابتکار شارع بستگی دارد؛ اما الفاظ معاملات ، معمولا از مجعولات و مخترعات عقلا است نه شارع.
منظور از وضع اسمای عبادات، جعل و اعتبار الفاظ از سوی شارع برای دلالت بر عبادات می باشد. منظور از عبادت، عملی است که در آن « قصد قربت » معتبر می باشد، مانند:الفاظ « صلوة »، « صوم » و « زکات » که برای معانی شرعی وضع شده است.
از نظر اصولیون
اصولیون درباره وضع الفاظ عبادات ، اختلاف دارند؛ عده ای مانند مرحوم « مظفر » معتقدند الفاظ عبادات برای اعم از صحیح و فاسد وضع شده است. و برخی هم چون مرحوم « آخوند خراسانی » اعتقاد دارند الفاظ عبادات برای عبادات صحیح وضع شده است. اصولیون دراین که آیا وضع و موضوع له اسامی عبادات، عام است یا وضع آن ها عام ولی موضوع له آن ها خاص است، اختلاف دارند؛ به عبارت دیگر، آن ها بر این امر اتفاق دارند که شارع هنگام وضع اسامی عبادات، یک معنای کلی را برای آن ها در نظر گرفته است، ولی بحث آنان در این است که آیا شارع این اسامی و الفاظ را برای همان معانی کلی وضع کرده تا این که الفاظ عبادات نیز مانند اسمای اجناس مثل:رجل و مرأة دارای وضع عام و موضوع له عام باشد، یا این که شارع ، معنای کلی را در نظر گرفته اما لفظ را برای مصادیق و افراد آن وضع کرده است؛ یعنی، برای مثال، موضوع له لفظ «صلوة»، نمازهایی است که در خارج پدید می آید و به عدد افراد نماز ، موضوع له افزایش می یابد همان گونه که مشهور در باب وضع حروف، به وضع عام و موضوع له خاص اعتقاد دارند.مرحوم «آخوند» در باب اسامی عبادات، نظریه اول، یعنی وضع عام و موضوع له عام، را پذیرفته است.
تفاوت عبادات با معاملات
نکته:یکی از فرق های اساسی عبادات با معاملات این است که الفاظ عبادات توقیفی است؛ یعنی به اختراع و ابتکار شارع بستگی دارد؛ اما الفاظ معاملات ، معمولا از مجعولات و مخترعات عقلا است نه شارع.
wikifeqh: وضع_اسمای_عبادات