[ویکی فقه] جعل الفاظی برای دلالت بر معنای اسم فاعلی را وضع اسم فاعل می گویند.
اسمی که از فعل معلوم مشتق شده و بر کسی یا چیزی دلالت می کند که فعل از او سر زده است، اسم فاعل نامیده می شود.در کتاب «التعریفات» آمده است:«اسم الفاعل ما اشتق مِن یفعل لمن قام به الفعل بمعنی الحدوث»
انواع وضع اسم فاعل
اسم فاعل، مانند سایر مشتقات، دو وضع دارد:۱. وضع ماده:مثلاً در «ضارب»، ماده «ض، ر، ب» حروف اصلی اسم فاعل می باشد؛۲ وضع هیئت:که همان هیئت و صورت فاعل (وزن فاعل) استهیئت اسم فاعل وضع شده تا بر صدور فعل از فاعل دلالت کند؛ یعنی موضوع له آن نسبت صدوری بین فعل و فاعل است.
اسمی که از فعل معلوم مشتق شده و بر کسی یا چیزی دلالت می کند که فعل از او سر زده است، اسم فاعل نامیده می شود.در کتاب «التعریفات» آمده است:«اسم الفاعل ما اشتق مِن یفعل لمن قام به الفعل بمعنی الحدوث»
انواع وضع اسم فاعل
اسم فاعل، مانند سایر مشتقات، دو وضع دارد:۱. وضع ماده:مثلاً در «ضارب»، ماده «ض، ر، ب» حروف اصلی اسم فاعل می باشد؛۲ وضع هیئت:که همان هیئت و صورت فاعل (وزن فاعل) استهیئت اسم فاعل وضع شده تا بر صدور فعل از فاعل دلالت کند؛ یعنی موضوع له آن نسبت صدوری بین فعل و فاعل است.
wikifeqh: وضع_اسم_فاعل