وضراء. [ وَ ] ( ع ص ، اِ ) سنگ بزرگ بیرون جسته از سر یا از بن کوه. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || نشانی است در گردن شتر مر بنی فزاره را شبیه به پنجه زاغ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
