وضاعه

لغت نامه دهخدا

( وضاعة ) وضاعة. [ وَ ع َ ] ( ع مص ) فرومایه و ناکس و دون مرتبه گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || پسرخوانده گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). دعی و زنازاده بودن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس