وصی

وَصی
شخصی که توسط موصی معیّن می گردد تا اموری را بعد از فوت او انجام دهد. تعیین وصی مختص وصایای عهدی است (← وصیت). موصی می تواند یک یا چند نفر را به عنوان وصی انتخاب کند. در این صورت اوصیا بایستی مجتمعاً وصیت را انجام دهند، مگر آن که موصی تصریح کرده باشد که هر یک از اوصیا می توانند مستقلاً به وصیت عمل کنند و یا به نحو ترتیب؛ بدین شکل که اگر اولی فوت کرد، دومی وصی باشد و به همین ترتیب. موصی می تواند یک یا چند نفر را نیز به عنوان ناظر انتخاب کند تا بر عملیات وصی، نظارت کنند (مادۀ ۸۵۷ قانون مدنی). وصی در انجام امر وصایت در حکم امین است و ضامن نیست مگر در صورت تعدّی و تفریط. چنانچه وصی برطبق وصایای موصی عمل نکند منعزل می گردد. هریک از پدر و جد پدری بعد از وفات دیگری می تواند برای اولاد خود که تحت ولایت او هستند وصی معیّن کند تا بعد از فوت او در نگاهداری و تربیت آن ها مواظبت کند و اموال آن ها را اداره نماید. هیچ یک از پدر و جد پدری نمی تواند با حیات دیگری برای مولی علیه خود وصی معیّن کند. وصی منصوب از طرف آن ها، ولّی خاص طفل محسوب است. موصی می تواند برای وصی سهمی را به عنوان حق الزحمه معیّن کند. چنانچه سهمی معیّن نکرده باشد، وصی می تواند اجرت المثل خود را از دارایی مورد وصایت برداشت نماید.