وصوص

لغت نامه دهخدا

وصوص. [ وَص ْ وَ ] ( ع اِ ) سوراخ پرده و جز آن به مقدار چشم که بنگرند از وی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). سوراخ روی بند که بدان بنگرند. ( مهذب الاسماء ). ج ، وصاوص. ( اقرب الموارد ). رجوع به وصواص شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس