وصف ملازم عبادت

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] وصف ملازم عبادت، وصف غیر قابل انفکاک از عبادت می باشد.
وصف ملازم عبادت، مقابل وصف مفارق عبادت ، و به معنای وصفی از اوصاف عبادت است که انفکاک بین آن وصف و موصوفش امکان ندارد، یعنی وصف، وجودی جدای از وجود موصوف ندارد، مثل: جهر و اخفات نسبت به قرائت نماز که ممکن نیست در غیر قرائت تحقق پیدا کند.بنابراین، در نمازهای اخفاتی که از جهر به قرائت نهی شده است، جهر از اوصاف ملازم قرائت است، زیرا می توان گفت قرائت یا به جهر است یا به اخفات، و نمی توان گفت جهر یا با قرائت است یا بدون قرائت، زیرا جهر (آشکاری جوهره صوت در هنگام قرائت) بدون قرائت رخ نمی دهد.
بررسی فساد عبادات در صورت تعلق نهی
نکته:در بحث از این که آیا نهی از عبادت اقتضای فساد آن را دارد یا نه، گفته اند:نهی از عبادت اقسامی دارد، زیرا نهی یا به مجموع عبادت یا به جزء یا به شرط یا به وصف ملازم و یا به وصف مقارن آن تعلق می گیرد. آن گاه حکم هر یک را به تنهایی بررسی نموده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس