وصال منوچهر

دانشنامه آزاد فارسی

وِصال، منوچهر (تهران ۱۲۹۱ـ۱۳۹۱ش)
وِصال، منوچهر
ریاضی دان ایرانی. پس از به پایان رساندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، یک سال در دانشسرای عالی تهران فیزیک خواند. سپس در ۱۳۱۲ش برای ادامۀ تحصیل به پاریس رفت و در رشتۀ ریاضی تحصیل کرد. در ۱۳۱۶ در رشتۀ ریاضی از دانشگاه پاریس مدرک کارشناسی گرفت. بعد به ژنو و یک سال در زوریخ به کارهای نجومی و رصد پرداخت. در ۱۳۲۰ به تهران بازگشت و با سمت دانشیاری به استخدام دانشکدۀ علوم درآمد و در ۱۳۲۵ با گشایش کتابخانۀ این دانشکده، به ریاست آن برگزیده شد. در ۱۳۳۲ با بورس یونسکو به پاریس رفت و در رشتۀ کتابداری کارآموزی و تحصیل کرد. در ۱۳۴۱ استاد دانشگاه شیراز شد و دانشکدۀ مهندسی این دانشگاه را بنیاد نهاد. وصال در ۱۳۶۵ به تقاضای خود بازنشسته شد. از آثار اوست: ریاضیات عمومی (دو جلد)؛ آنالیز ریاضی؛ ترجمۀ جبر مجرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس