وصاءه

لغت نامه دهخدا

( وصاءة ) وصأة. [ وَ ءَ ] ( ع مص ) درهم و پیوسته روییدن گیاه. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). وصاء. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به وصاء شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس