وشول

لغت نامه دهخدا

وشول. [ وَ] ( ع ص ) ناقة وشول ؛ شترماده بسیارشیر. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || ( اِمص ) کمی ِ دولت و غنا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). کمی ِ دولت وغنا و کمی ِ بهره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || سستی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

وشول. [ وُ ] ( ع اِمص ) کمی ِ دولت و غنا و ثروت. ( اقرب الموارد ). || ( مص ) کم گردیدن غنا. ( از ناظم الاطباء ). سست شدن و نیازمند و فقیر گردیدن. ( اقرب الموارد ). رجوع به مدخل قبل و رجوع به وشل و وشلان شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس