وشائظ

لغت نامه دهخدا

وشائظ.[ وَ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ وشیظة. ( ناظم الاطباء ) ( المنجد ). و آن پاره ای استخوان است که زاید باشد بر استخوان صمیم. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). رجوع به وشیظة شود.

فرهنگ فارسی

جمع وشیظه و آن پاره استخوان است که زاید باشد بر استخوان صمیم

پیشنهاد کاربران

بپرس