وشا

/vaSA/

لغت نامه دهخدا

وشا. [ وَ ] ( اِ ) گیاه اشق. ( فرهنگ فارسی معین ).

وشا. [ وَ ] ( اِ ) صمغی است که بخور کنند بوی خوش را، این صمغ معطر است و در آتش ریزند و آن صمغ فرولا گالبانی فرا باشد، و آن را باریجه نیز نامند: کندر و وشا. ( گیاه شناسی گل گلاب ).

فرهنگ فارسی

(اسم ) اشق
صمغی است که بخور کنند بوی خوش را این صمغ معطر است و در آتش ریزند و آن صمغ فرولاگالبانی فرا باشد و آنرا باریجه نیز نامند کندر و وشا

گویش مازنی

/voshaa/ چوبی بلند که آتش تنور یا اجاق را با آن هم زنند & گشاد – باز & بید فرش – حشره ای که قالی های دست بافت و پارچه های پشمی را ضایع کند & گشاد

پیشنهاد کاربران

وشا =به کسر و
Vesha
درزبان لکی این کلمه به معنای //گشاد //است .
وشا =
درزبان لکی وکردی به معنای //گشاد //, می باشد .

بپرس