لغت نامه دهخدا
وسوسه انداز. [ وَس ْ وَ س َ / س ِ اَ ] ( نف مرکب ) وسوسه اندازنده. آنکه سبب اندیشه های بد و فاسد میگردد و ترغیب بر کارهای بد می کند. ( ناظم الاطباء ). آنکه تولید وسوسه کند. آنکه کسان را بر کارهای بد ترغیب کند. ( فرهنگ فارسی معین ). فرهنگ فارسی
(صفت ) آنکه تولید وسوسه کند آنکه کسان را بر کارهای بد ترغیب کند . 