وسوسه (فیلم ۱۹۴۳). وسوسه ( ایتالیایی: Ossessione ) فیلمی در
ژانر جنایی،
درام و
نوآر به کارگردانی
لوکینو ویسکونتی است که در سال ۱۹۴۳ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به کلارا کالامی، ماسیمو جیروتی، و
ویتوریو دوسی اشاره کرد. فیلم بر اساس رمان
پستچی همیشه دو بار زنگ می زند نوشتهٔ
جیمز کین ساخته شد.
علی رغم بحث در اینکه آیا چنین طبقه بندی دقیق است یا نه؛ بسیاری از منتقدان، این اثر سینماییِ لوکینو ویسکونتی را نخستین فیلم
نئورئالیسم سینمای ایتالیا می دانند.
«جینو» (
ماسیمو جیروتی ) ، خانه به دوشی آواره، در مسافرخانه ای محلی به کاری مشغول می شود. او پس از مدتی، به «جووانا» (
کلارا کالامی ) ، همسر مسافرخانه دار ( خوآن د لاندا ) ، علاقه مند می شود. آنان طی تصادفی ساختگی، مسافر خانه دار را به قتل می رسانند، اما خیلی زود نسبت به یکدیگر شک و دودلی پیدا می کنند. . .
در این فیلم، واقعیت زندگی روزانهٔ مردم شهرهای کوچک ایتالیا در پس زمینهٔ داستان، و نه در مرکز آن، قرار می گیرد، و فیلم بیش از آن که به ترسیم واقعیت های اجتماعی بپردازد، برکشف
روان شناختی شخصیت ها تأکید می کند. رمان پرآوازه «پستچی همیشه دوبار زنگ می زند» چندین بار دیگر دست مایه فیلم هائی از کارگردانان کشورهای مختلف ( از جمله
پیر شنال در
فرانسه و
یلیام تیلور گارنت و
باب رافلسن در آمریکا ) قرار گرفته ست. این فیلم، نخستین فیلم «مهم» در مکتب نئورآلیسم ایتالیا به شمار می آید. [ ۱]
وسوسه (فیلم ۱۹۷۶). وسوسه ( به انگلیسی: Obsession )
تریلر روانشناسانه معمایی به کارگردانی
برایان دی پالما است که در سال ۱۹۷۶ ساخته شد. در این فیلم کلیف رابرتسون، جنویو بوژو،
جان لیسگو و
استوکر فونتیله به ایفای نقش پرداخته اند. فیلمنامه توسط
پاول شریدر و بر اساس داستانی از او و دی پالما نوشته شده است. داستان فیلم دربارهٔ تاجر اهل
نیواورلئان است که پس از کشته شدن همسر و دخترش در حین عملیات نجات از دست گروگانگیرها دچار
احساس گناه شده است. سال ها بعد از این تراژدی او با دختری آشنا می شود که چهره ای کاملاً شبیه همسرش دارد.
دی پالما و شریدر فیلم
سرگیجه ی آلفرد هیچکاک را به عنوان منبع الهام اصلی روایت و وجوه تماتیک فیلم عنوان کرده اند. فیلمنامه شریدر پیش از فیلمبرداری به طور گسترده توسط دی پالما ویرایش، بازنویسی و کوتاه شد تا جایی که باعث اعتراض شریدر پس از ساخت فیلم گردید. حق پخش فیلم توسط
کلمبیا پیکچرز خریداری شد و از دی پالما خواسته شد که تغییرات کوچکی در فیلم بدهد تا اختلافات احتمالی منتفی شود. فیلم در تابستان ۱۹۷۶ به نمایش درآمد و تبدیل به نخستین موفقیت دی پالما در گیشه شد.
دی پالما و شریدر داستانی با الهام از سرگیجه آلفرد هیچکاک که مورد تحسین هر دو بود نوشتند. عنوان اصلی فیلمنامه که شردر نوشته بود «دجاوو» بود و بسیار طولانی تر از داستان کنونی فیلم بود و ده سال بعد از جایی که فیلم تمام می شود هم ادامه داشت. دی پالما فیلمنامه شریدر را به دلیل طولانی بودن غیرقابل ساخت می دانست و به همین دلیل بعد از اینکه شریدر از نوشتن دوباره فیلمنامه سر باز زد، خودش دست به کوتاه کردن و فشرده کردن فیلمنامه زد. بر اساس صحبت های دی پالما در پایان بندی شریدر یک عمل وسواس گونه دیگر هم اتفاق می افتاد اما به دلیل اینکه دی پالما احساس می کرد که داستان قابلیت تعلیق بیشتر از این نداشته، آن را کوتاه کرد. [ ۱]
آهنگساز فیلم، برنارد هرمن، با کوتاه کردن فیلمنامه موافق بود و بعد از
خواندن نسخه شریدر به دی پالما گفته "از شرش راحت شو، اینطوری هیچ وقت جواب نمی دهد. [ ۲] " شریدر طی سال ها از بازنویسی دی پالما رنجیده باقی ماند و اینطور گفت که بعد از بازنویسی کاملاً اشتیاقش را برای پروژه از دست داده. دی پالما می گوید، "این کار شریدر را واقعاً ناراحت کرد، او فکر می کرد که من شاهکارش را ناقص کردم. بعد از آن شریدر هیچ وقت مثل قبل نشد. [ ۱] "