وزیر دفاع

وزیر دفاع - که تا پیش از جنگ جهانی دوم معمولاً به نام وزیر جنگ از او یاد می شد - عنوان شخصی در کابینه است که مسئولیتِ مدیریت و نظارت بر وزارت دفاع و نیروهای مسلح ملت را بر عهده دارد. وزیر معمولاً نقشی مهم را در کابینه بر عهده دارد.
هنگامی که کابینه ها در قرن هجدهم به وجود آمدند، به وزیر دفاع بیشتر وزیر جنگ می گفتند که بیشتر مسئول نیروی زمینی بود.
از جنگ جهانی دوم به اینسو، نام این منصب از وزیر جنگ به وزیر دفاع تغییر داده شد و مسئولیتِ وی نیز از کنترلِ نیروهای زمینی به کل نیروهای مسلح ارتقا داده شد. یکی دیگر از اصلاحاتِ شایع که در پایان جنگ جهانی دوم رخ داد، قرارگیری وزیر دفاع در شورای امنیت ملی یا کابینه بود تا رئیس دولت یا نخست وزیر بتواند امور نظامی، سیاسی و اقتصادی را هماهنگ تر کند.
وزارت دفاع در برخی از کشورها وزارت با اهمیتی است و گاهی از وزارت خارجه هم پراهمیت تر می شود. در زمان جنگ، معمولاً به عهده نخست وزیر یا رئیس جمهور است. مانند پنج نخست وزیر اسرائیل که در زمان جنگ، تصدی وزارت دفاع یا امنیت را بر عهده داشتند.
در بسیاری از کشورها بر غیرنظامی بودنِ وزیر دفاع، به منظور کنترل غیرنظامیان بر نیروهای نظامی تأکید می شود. در کشورهایی که مردم سالاری کمتری دارند، وزیر، یک مقام رسمی نظامی است. در چندین کشور هم وزیر دفاع، فرمانده نیروهای مسلح نیز هست.