وزانیدن. [ وَ دَ ] ( مص ) وزاندن. به وزیدن داشتن : همچون باد و هوا و آب که خوش میوزانی و روان میکنی. ( کتاب المعارف ). || دمیدن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ). || برزدن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).
