وزارت کار و اُمور اجتماعی
وزارت کار و اُمور اجتماعی
وزارتخانه ای با هدف تنظیم روابط کارگر و کارفرما، حفظ و صیانت نیروی کار با رعایت موازین اسلامی و مصالح عمومی، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فرصت های اشتغال، تربیت نیروی انسانی ماهر و نیمه ماهر در جهت اشتغال کامل در صنایع کشور با توجه به سیاست ها و برنامه های دولت، فراهم آوردن امکانات رفاهی و ارائۀ خدمات اجتماعی به کارگران، و ارتقای بینش اسلامی و آگاهی های عمومی کارگران از طریق اشاعه و گسترش فرهنگ اسلامی. این سازمان در آغاز تأسیس در ۱۳۲۵ش «وزارت کار و تبلیغات» نام داشت. در ۱۳۲۶ نام این وزارتخانه به «وزارت کار» تبدیل شد و در ۱۳۴۳ «وزارت کار و خدمات اجتماعی» به وزارت کار و امور اجتماعی تغییر نام داد. مهم ترین وظایف این وزارتخانه عبارت اند از جمع آوری آمار و اطلاعات در زمینۀ نیروی انسانی کشور و مطالعه، تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری از آن ها به منظور توصیه به دستگاه های برنامه ریزی کشور در جهت رسیدن به اشتغال کامل؛ بررسی امکانات کار و اشتغال و دلایل و عوامل بیکاری؛ بررسی دستمزد در صنایع و حرفه های مختلف برای مقایسه با شاخص هزینۀ زندگی و نظارت بر امور طبقه بندی مشاغل و تعیین حداقل دستمزد؛ پیشگیری از بروز اختلاف های ناشی از اجرای قانون کار، بازرسی مستمر کارگاه ها و کارخانه های کشور، برقراری مبانی حفاظتی و بهداشتی، و برابری و یکسان سازی شرایط کار و محیط کار با قوانین و مقررات؛ اتخاذ تدابیر آموزشی، تعاونی، ورزشی و تفریحی، توسعۀ شرکت های تعاونی مصرف، مسکن، باشگاه های ورزشی، مراکز رفاهی، مشارکت در انجمن های اسلامی کارخانه ها و شوراهای قانونی؛ تأمین نیروی انسانی ماهر و نیمه ماهر در چارچوب اقتصاد ملی و طرح های عمرانی. سازمان آموزش فنی و حرفه ای، مؤسسۀ کار و تأمین اجتماعی، مرکز تحقیقات، تعلیم، حفاظت و بهداشت کار، صندوق حمایت از فرصت های شغلی، و پایگاه اطلاع رسانی بازار کار کشور از مؤسسه های وابسته به این وزارتخانه اند.
وزارت کار و اُمور اجتماعی
وزارتخانه ای با هدف تنظیم روابط کارگر و کارفرما، حفظ و صیانت نیروی کار با رعایت موازین اسلامی و مصالح عمومی، بررسی و برآورد نیروی انسانی و فرصت های اشتغال، تربیت نیروی انسانی ماهر و نیمه ماهر در جهت اشتغال کامل در صنایع کشور با توجه به سیاست ها و برنامه های دولت، فراهم آوردن امکانات رفاهی و ارائۀ خدمات اجتماعی به کارگران، و ارتقای بینش اسلامی و آگاهی های عمومی کارگران از طریق اشاعه و گسترش فرهنگ اسلامی. این سازمان در آغاز تأسیس در ۱۳۲۵ش «وزارت کار و تبلیغات» نام داشت. در ۱۳۲۶ نام این وزارتخانه به «وزارت کار» تبدیل شد و در ۱۳۴۳ «وزارت کار و خدمات اجتماعی» به وزارت کار و امور اجتماعی تغییر نام داد. مهم ترین وظایف این وزارتخانه عبارت اند از جمع آوری آمار و اطلاعات در زمینۀ نیروی انسانی کشور و مطالعه، تجزیه و تحلیل و نتیجه گیری از آن ها به منظور توصیه به دستگاه های برنامه ریزی کشور در جهت رسیدن به اشتغال کامل؛ بررسی امکانات کار و اشتغال و دلایل و عوامل بیکاری؛ بررسی دستمزد در صنایع و حرفه های مختلف برای مقایسه با شاخص هزینۀ زندگی و نظارت بر امور طبقه بندی مشاغل و تعیین حداقل دستمزد؛ پیشگیری از بروز اختلاف های ناشی از اجرای قانون کار، بازرسی مستمر کارگاه ها و کارخانه های کشور، برقراری مبانی حفاظتی و بهداشتی، و برابری و یکسان سازی شرایط کار و محیط کار با قوانین و مقررات؛ اتخاذ تدابیر آموزشی، تعاونی، ورزشی و تفریحی، توسعۀ شرکت های تعاونی مصرف، مسکن، باشگاه های ورزشی، مراکز رفاهی، مشارکت در انجمن های اسلامی کارخانه ها و شوراهای قانونی؛ تأمین نیروی انسانی ماهر و نیمه ماهر در چارچوب اقتصاد ملی و طرح های عمرانی. سازمان آموزش فنی و حرفه ای، مؤسسۀ کار و تأمین اجتماعی، مرکز تحقیقات، تعلیم، حفاظت و بهداشت کار، صندوق حمایت از فرصت های شغلی، و پایگاه اطلاع رسانی بازار کار کشور از مؤسسه های وابسته به این وزارتخانه اند.
wikijoo: وزارت_کار_و_امور_اجتماعی