وزارت صنایع و معادن

وزارتخانه ای با هدف گسترش و پیشبرد امور صنعتی، استقرار حاکمیت دولت بر معادن کشور، فراهم آوردن موجبات توسعۀ فعالیت های زمین شناسی، اکتشاف، تجهیز و بهره برداری از معادن و تولید مواد اولیۀ صنعتی مورد نیاز، و ایجاد زمینۀ توسعه و بهره برداری از صنایع متالورژی برای رسیدن به خودکفایی و استقلال صنعتی کشور. در ۱۳۱۶ش «وزارت صناعت و معادن» تشکیل شد. وظایف این سازمان پیش از آن توسط «وزارت فواید عامه»، «وزارت فلاحت و تجارت»، «وزارت اقتصاد ملی» و «ادارۀ کل صناعت» انجام می شد. از ۱۳۱۸ این وزارتخانه بارها تغییر نام داد. در ۱۳۳۵ از تقسیم وزارت اقتصاد ملی، دو وزارتخانۀ «بازرگانی» و «صنایع و معادن» پدید آمد. در ۱۳۴۱، وزارت بازرگانی و وزارت صنایع و معادن ادغام و «وزارت اقتصاد» تشکیل شد، اما در ۱۳۵۳ دو وزارتخانۀ بازرگانی و صنایع و معادن از این وزارتخانه منشعب شدند. در ۱۳۶۰ با تأسیس «وزارت معادن و فلزات» امور مربوط به معادن از وزارت صنایع و معادن جدا، و این وزارتخانه «وزارت صنایع» نامیده شد. در ۱۳۶۱ «وزارت صنایع سنگین» تأسیس، و سپس بار دیگر وزارت صنایع و معادن نامیده شد. سازمان های وابسته به این وزارتخانه عبارت اند از سازمان زمین شناسی، سازمان گسترش و نوسازی، سازمان نظام مهندسی معدن، شرکت سهامی عام نساجی مازندران، شرکت مهندسی صنعتی و بازرگانی، شرکت آلومینیوم ایران، شرکت ایران خودرو، شرکت دخانیات ایران، شرکت صنایع کوچک و شهرک های صنعتی، شرکت ملی صنایع مس، مجتمع فولاد مبارکه، صندوق حمایت از تحقیقات الکترونیک، پایگاه ملی داده های زمین، پایگاه اطلاع رسانی معادن ایران، مرکز صنایع نوین، مؤسسه استاندارد، و ذوب آهن اصفهان.