وزارت راه و شهرسازی یکی از وزارت خانه های دولت ایران است. پیشینه شکل گیری این وزارت خانه به سال ۱۲۶۰ و تأسیس وزارت فوائد عامه در دوران سلطنت ناصرالدین شاه بازمی گردد. فرم کنونی این وزارت خانه در ۳۱ خرداد ۱۳۹۰ با رأی مجلس و تأیید شورای نگهبان، از ادغام وزارت راه و ترابری با وزارت مسکن و شهرسازی شکل گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
وزارت راه و شهرسازی متولی ادارهٔ امور حمل ونقل زمینی، دریایی و هوایی در محدودهٔ داخلی کشور و ارتباطات ترابری میان ایران و دیگر کشورهای جهان، همچنین سیاست گذاری در حوزه مسکن و شهرسازی در کشور می باشد. هم اکنون مهرداد بذرپاش به عنوان وزیر وزارت راه و شهرسازی فعالیت می کند.
ساختار و سازمان وزارت راه و شهرسازی در درازای مدتی که از فعالیت آن می گذشته است به دلیل ضرورت های ملی به دفعات دچار تغییر و تحول گشته است. روند این تحول را می توان به دوره های زیر تقسیم بندی نمود.
وزارت فوائد عامه در سال ۱۲۶۰ مقارن با ۱۲۹۸ هجری قمری و در دوران سلطنت ناصرالدین شاه وزارت فوائد عامه بنیانگذاری شد و امور مربوط بر ساخت راه، پل و راه داری برعهدهٔ وزارت خانهٔ مذکور گذاشته شد. این وزارت خانه تدریجاً در سال های پس از بنیانگذاری به وظائف دیگری مانند تجارت و فلاحت پرداخته که به همین دلیل بعدها بنام وزارت فوائد عامه و تجارت و فلاحت تغییر نام یافت. هزینه های راه سازی در این دوران با اخذ «باج راه» که در راه دارخانه ها گرفته می شده تأمین می گردید و این مبلغ سالیانه از سه میلیون ریال تجاوز نمی کرد.
از سال ۱۳۰۱ اداره ای بنام «اداره کل طرق و شوارع» در وزارت فلاحت و تجارت و فوائد عامه به منظور اقدام مؤثر برای ساختمان راه ها، نگهداری و بهره برداری تشکیل گردید. این اداره کل، راه های کشور را به نواحی مختلف تقسیم و مسئولیتی برای ادارهٔ امور تعمیر و نگهداری آن ها معین کرد.
در ۲۷ اسفند ۱۳۰۸ به موجب قانونی که از مجلس شورای ملی گذشت، اداره کل طرق و شوارع به «وزارت طرق و شوارع» تبدیل و در ۲۸ فروردین ۱۳۰۹ سید حسن تقی زاده به عنوان نخستین وزیر طرق و شوارع به مجلس شورای ملی معرفی شد. با تأسیس این وزارت خانه، راه سازی در ایران گسترش یافت و با امکاناتی که تدریجاً فراهم شد، برنامه ها و پروژه های راه سازی ادامه پیدا کرد.
در سال ۱۳۱۵ وزارت طرق و شوارع با تصویب مجلس شورای ملی به «وزارت راه» تغییر نام یافت.
... [مشاهده متن کامل]
وزارت راه و شهرسازی متولی ادارهٔ امور حمل ونقل زمینی، دریایی و هوایی در محدودهٔ داخلی کشور و ارتباطات ترابری میان ایران و دیگر کشورهای جهان، همچنین سیاست گذاری در حوزه مسکن و شهرسازی در کشور می باشد. هم اکنون مهرداد بذرپاش به عنوان وزیر وزارت راه و شهرسازی فعالیت می کند.
ساختار و سازمان وزارت راه و شهرسازی در درازای مدتی که از فعالیت آن می گذشته است به دلیل ضرورت های ملی به دفعات دچار تغییر و تحول گشته است. روند این تحول را می توان به دوره های زیر تقسیم بندی نمود.
وزارت فوائد عامه در سال ۱۲۶۰ مقارن با ۱۲۹۸ هجری قمری و در دوران سلطنت ناصرالدین شاه وزارت فوائد عامه بنیانگذاری شد و امور مربوط بر ساخت راه، پل و راه داری برعهدهٔ وزارت خانهٔ مذکور گذاشته شد. این وزارت خانه تدریجاً در سال های پس از بنیانگذاری به وظائف دیگری مانند تجارت و فلاحت پرداخته که به همین دلیل بعدها بنام وزارت فوائد عامه و تجارت و فلاحت تغییر نام یافت. هزینه های راه سازی در این دوران با اخذ «باج راه» که در راه دارخانه ها گرفته می شده تأمین می گردید و این مبلغ سالیانه از سه میلیون ریال تجاوز نمی کرد.
از سال ۱۳۰۱ اداره ای بنام «اداره کل طرق و شوارع» در وزارت فلاحت و تجارت و فوائد عامه به منظور اقدام مؤثر برای ساختمان راه ها، نگهداری و بهره برداری تشکیل گردید. این اداره کل، راه های کشور را به نواحی مختلف تقسیم و مسئولیتی برای ادارهٔ امور تعمیر و نگهداری آن ها معین کرد.
در ۲۷ اسفند ۱۳۰۸ به موجب قانونی که از مجلس شورای ملی گذشت، اداره کل طرق و شوارع به «وزارت طرق و شوارع» تبدیل و در ۲۸ فروردین ۱۳۰۹ سید حسن تقی زاده به عنوان نخستین وزیر طرق و شوارع به مجلس شورای ملی معرفی شد. با تأسیس این وزارت خانه، راه سازی در ایران گسترش یافت و با امکاناتی که تدریجاً فراهم شد، برنامه ها و پروژه های راه سازی ادامه پیدا کرد.
در سال ۱۳۱۵ وزارت طرق و شوارع با تصویب مجلس شورای ملی به «وزارت راه» تغییر نام یافت.
رعایت دقیق مباحث 22 گانه مقررات ملی ساختمان در تمامی ساخت و ساز ها الزامی می باشد